Nie wypalajmy traw!
Nadeszła wiosna. Do życia budzi
się przyroda i zwierzęta. Do prac powoli przystępują także rolnicy,
działkowicze, właściciele łąk. Zaczynają się wiosenne prace porządkowe. Jedną z
takich wiosennych prac, charakterystyczną w Polsce jest wypalanie traw. Czy tak
wolno?
Niestety, według statystyk Komendy Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w Poznaniu, celowe podpalanie traw powoduje około 70 % pożarów obszarów łąk i lasów. W żadnym z takich przypadków sprawcy nie liczą się z możliwością powstania zagrożenia rozwoju pożaru na obszary leśne! Zaraz po okresie zimowym trawy palą się bardzo szybko, bowiem są wysuszone - ogień ogarnia coraz większe połacie powodując zagrożenie dla lasów, okolicznych zabudowań itp. Corocznie z „czarnych statystyk" dowiadujemy się o osobach, które zginęły podczas czynności wypalania. Są to głównie osoby starsze, które po podpaleniu trawy nie zdążyły oddalić się na bezpieczną odległość.
Dlaczego nie wolno wypalać traw?
Ponieważ nie jest to efektywny sposób na „odnawianie gleby" i stanowi zarazem poważne zagrożenie dla osób prowadzących takie wypalanie, wskutek na przykład udaru termicznego, zawału serca, zatrucia dymem. Również efekt wypalania jest szkodliwy dla organizmów żywych - niszczy ptaki i ich gniazda lęgowe wraz z młodymi lub jajami, płazy, drobne gryzonie i ssaki a nawet, w przypadku rozprzestrzenienia się pożaru na tereny leśne może zagrozić śmiercią dużych zwierząt leśnych - saren, jeleni, dzików. Giną również wszystkie pożyteczne owady, i organizmy glebowe, jak na przykład dżdżownice. Płoną także wartościowe rośliny łąkowe. Trujące związki chemiczne przedostają się do środowiska naturalnego. W przypadku powstania pożaru, w ramach kosztownych operacji gaśniczych zaangażowane są niejednokrotnie olbrzymie siły ratownictwa pożarnego.
A co o tym mówią przepisy prawa?
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody:
Art. 124.
Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych,
szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów.
Art. 131.
Kto:
12) wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe,
- podlega karze aresztu albo grzywny.
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów:
§ 40. 1. W lasach i na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 m od granicy lasów nie jest dopuszczalne wykonywanie czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo pożaru, w szczególności:
1) rozniecanie ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lub zarządcę lasu;
§ 43. Wypalanie słomy i pozostałości roślinnych na polach jest zabronione.
Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń:
Art. 82. § 1. Kto nieostrożnie obchodzi się z ogniem lub wykracza przeciwko przepisom dotyczącym zapobiegania i zwalczania pożarów, a w szczególności:
b) roznieca ogień poza miejscami wyznaczonymi do tego celu,
c) pozostawia rozniecony ogień,
d) korzysta z otwartego płomienia,
e) wypala wierzchnią warstwę gleby lub pozostałości roślinne,
f) porzuca nieugaszone zapałki lub niedopałki papierosów,
g) dopuszcza się innych czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo pożaru,
podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany.